Kodowanie i rozkodowanie – Karolina Magdalena Kozieł

9 lipca 2019 roku w Galerii ZPAP Tycjan w Kielcach odbył się finisaż będący zwieńczeniem pracy doktorskiej Karoliny Magdaleny Kozieł pt. „Kodowanie i rozkodowanie – inspiracje ukraińskimi motywami ludowymi”. Zarówno praca malarska jak i pisemna zostały wykonane pod kierunkiem promotorów: prof. zw. dr hab. Ewy Pełki (1952-2018) oraz prof. zw. dr hab. Ryszarda Ługowskiego w Instytucie Sztuk Pięknych Uniwersytetu Jana Kochanowskiego w Kielcach.
Forma pracy jest próbą stworzenia własnego języka, za pomocą którego autorka opisuje tematy dotyczące kobiet. Narzędziem, które wybrała do zakodowania chorób nowotworowych kobiet jest alfabet-kod (w języku polskim) stworzony na podstawie alfabetu zawartego w symbolach geometrycznych haftów ukraińskich (w języku ukraińskim, cyrylicy). Malowanym haftem opisuje to, co każdą kobietę dotyka w sposób pośredni (choroba matki, przyjaciółki, teściowej) lub bezpośredni (choroba ich samych). Spośród wielu chorób nowotworowych wybrała te, które w jej odczuciu najbardziej wskazują na związek z fizycznością kobiety: rak piersi, rak sutka, rak pochwy, rak macicy, rak szyjki macicy, rak jajnika, rak trzonu macicy. Każda nazwa raka to jeden obraz malarski pracy doktorskiej. Całość dopełniła pracą odwołującą się do trzech wybranych chorób prowadzących do raka, są to torbiele, mięśniaki i endometrioza. Są one zaznaczeniem faktu, iż nowotwór może być wynikiem powikłań innej choroby. Jeden obraz symbolizuje bezpłodność jako wynik choroby nowotworowej. Dwa obrazy odnoszą się do końcowych efektów działań raka: mastektomii – odjęcie piersi oraz histerektomii – wycięcie macicy.

Niniejsza praca stanowi podsumowanie artystycznych i naukowych badań autorki nad chorobami nowotworowymi kobiet oraz ukraińskimi motywami ludowymi. Pomimo powszechnego dostępu do wiedzy o nowotworach kobiet jest to wciąż temat tabu. Proces zakodowania i rozkodowania treści, który wzbudzi emocje u widza spowoduje pochylenie się jeszcze raz nad trudną tematyką problemu choroby nowotworowej. Wówczas wybrana forma i próba tworzenia własnego języka malarskiego będzie kompletna.